نظـر یــادتــون نـــره
ایرج رحمانپور (زاده ۱۳۳۵ کوهدشت)، شاعر و خواننده زبان‌های لکی و لری است
فعالیت‌ها
رحمانپور متولد شهر کوهدشت در غرب استان لرستان می‌باشد. او در دهه ۵۰ شمسی کار خود را در زمینه شهر، فیلمنامه‌نویسی، مقالات پژوهشی و زمینه زبانشناسی آغاز کرد. آثار رحمانپور شامل لری بختیاری نیز می‌باشد که بیشتر در زمینه شعر و موسیقی است. رحمانپور از سوگ سروده‌های بومی به ویژه "هوره" بهره می‌برد.
آثار
از آثار وی می‌توان به اینه اشک، گل آتش، سفر امید، هنا یا هچایه (به معنی گفتگو)، ستین اشکسه و بهار باد اشاره کرد مردم لر ایرج رحمانپور را بیشتر به عنوان شاعر غمگین ترانه‌های ایل می‌شناسند. کتابی نیز از اشعار او با عنوان «دسمه» بیر یا دستم را بگیر چاپ شده و نیز برخی شعرهای وی در نشریاتی از جمله نشریهٔ پایاب در سال ۱۳۸۲ منتشر شده است. مجموعهٔ کامل اشعار لری و لکی وی در کتابی با عنوان «تو را می‌نویسم، سرزمینم» توسط سهراب آزادی گردآوری و به همراه ترجمهٔ فارسی منتشر شده است.
شعر زیر در وصف ایرج رحمانپور سروده شده است.
| شکسته در هجوم میله‌های شب برای مان بخوان | غریب، زخم‌دار، مبتلای شب برای مان بخوان | |
| بیا دوباره از کلیمه‌های زخمی سیاه مال نو | و سیت بیارمی در انحنای شب برای مان بخوان | |
| بیا که ایل روی دست این شب بلند مانده است | بیا و تا سپیده پا به پای شب برای مان بخوان |
نظـر یــادتــون نـــره
انشااله همیشه موفق باشین
سپاس