((عزت اله فرجی ))
عزت الله ( حسین ) فرجی اول بهمن ماه سال 1329 هجری خورشیدی در استان لرستان و شهرستان خرم آباد دیده به جهان گشود . وی که از دوران کودکی دارای صدای بسیار خوبی بود از همان دوران مدرسه کار خواندن ترانه های محلی را شروع نمود تا اینکه جهت ارتقاع سطح کیفی کارش و همچنین برای شناساندن ترانه های محلی لری به تهران آمد و زیر نظر استاد مهرتاش که استاد اساتید هنرمندان بود کار خود را آغاز نمود
وی در سال 1346 و در حالی که تنها 17 سال سن داشت اولین ترانه ی خود را با نام (( شو سال )) که شعر و آهنگش را هم خودش خلق نموده بود اجرا نمود و در همان سال ترانه ی معروف (( شیپورچی )) را هم که خود حکایتی داشت را با شعر و آهنگی از خود وارد بازار نمود که هواداران زیادی را به خود جلب نمود . ضمنا این ترانه بعد از انقلاب و توسط زنده یاد " رضا سقایی " و با نام ( موتورچی ) بازخوانی شد .
به هر جهت استاد فرجی با طبع پر شوری که داشتند به مدت 11 سال ( که مدت کمی برای یک شهرستانی در تهران نیست ) در لاله زار یکه تازی نمود . از ترانه های فراموش نشدنی استاد می توان به ( دایه دایه ) اشاره نمود که بعد از استاد هم افراد دیگری مانند : " غیابی ، محمد میرزاوند و زنده یاد رضا سقایی " آن را خواندند که وقتی نظر خود استاد را جویا شدیم ایشان بهترین اجرای این ترانه را در زمان جنگ تحمیلی و توسط ( محمد میرزاوند ) دانستند .
استاد فرجی بعد از انقلاب هم سه کاست را به نام های : (( گل شادی ( 1370 – کمپانی ایران صدا ) ، سنگ خارا ، اینار )) روانه ی بازار نمود که در این آلبوم ها ترانه های ستاره و بلبل را به یاد زنده یاد " رضا سقایی " خواند . ضمنا استاد مراتب نارضایتی خود را نسبت به کسانی که ترانه های هنرمندان قدیمی را بدون اجازه بازخوانی می کنند اعلام کردند و به عنوان مثال از گروه " رستاک " گلایه نمودند که ترانه ی ( بارو بارو ) از کاست ( گل شادی ) را بدون اجازه ی استاد بازخوانی کرده اند .
